Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «تابناک»
2024-05-04@04:36:50 GMT

چرا انسان‌ها دم ندارند؟!

تاریخ انتشار: ۱۱ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۶۱۸۹۸

چرا انسان‌ها دم ندارند؟!


به گزارش تابناک به نقل از شفقنا، میلیون‌ها سال پیش نیاکان ما دم داشتند، این دم به آن‌ها کمک می‌کرد تا تعادل خود را حفظ کنند و بتوانند در جنگل‌های دوره زمین‌شناسی ائوسن از این شاخه به آن شاخه بپرند. اما تقریبا ۲۵ میلیون سال پیش و در مسیر تکامل اجداد ما دمشان را از دست دادند.

نتایج مطالعه جدیدی که چهارشنبه ۲۸ فوریه در مجله نیچر منتشر شد، نشان می‌دهد که محققان یک جهش دی‌ان‌ای منحصر به فرد را شناسایی کردند که باعث از بین رفتن دم اجداد ما شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این دی‌ان‌ای در ژن «TBXT» قرار دارد که در به وجود آمدن دم حیوانات نقش دارد.

زمانی که استخوان دنبالچه «بو شیا»، محقق اصلی موسسه برود و یکی از نویسندگان این مطالعه، آسیب دید او به بررسی این بخش از بدن انسان علاقه مند شد و در نهایت توانست با همکاری دیگر محققان این موضوع را کشف کند.

ایتای یانای، مدیر علمی آزمایشگاه‌های بیوانفورماتیک کاربردی در «NYU Langone Health» گفت: «بو واقعاً یک نابغه است، زیرا او چیزی را دید که حداقل هزاران نفر قبلا آن را دیده بودند اما به آن توجه نکردند».

دانشمندان پس از مقایسه میمون‌های دم‌دار با شامپانزه‌های بی‌دم ژن‌های متفاوت را شناسایی کردند و پی بردند جهش در ٓژنی به نام «TBXT» باعث شده است اجداد ما دم خود را از دست بدهند.

آن‌ها این ژن را که بین انسان و شامپانزه مشترک است در موش‌های نر کار گذاشتند و مشاهده کردند که این جانوران در نسل‌های بعدی دم خود را از دست دادند.

محققان سپس دریافتند بین موش‌هایی که دم خود را از دست داده بودند، اسپینا بیفیدا شیوع یافته است.

اسپینا بیفیدا یا مهره شکاف دار یک نقص مادرزادی است و زمانی رخ می‌دهد که ستون فقرات و نخاع نوزاد به درستی در رحم رشد نمی‌کند و باعث ایجاد شکاف در ستون فقرات می‌شود.

طبق گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌‌ها، از هر هزار تولد یک نوزاد با این نقص مادرزادی متولد می‌شود.

طی میلیون‌ها سال، تغییرات در «دی‌ان‌ای» به موجودات اجازه داد تکامل پیدا کنند. برخی از این تغییرات تنها شامل تغییر یک پله در نردبان پیچ خورده دی‌ان‌ای می‌شوند، اما برخی دیگر پیچیده‌تر هستند.

عناصر Alu توالی‌های بسیار کوتاهی در «دی‌ان‌ای» هستند که به وسیلهٔ اندونوکلئازها جابه جا می‌شوند. این «عناصر قابل جابجایی» یا ژن‌های پرشی، می‌توانند عملکرد یک ژن را مختل یا بهبود بخشند. این نوع خاص از ژن پرش فقط در پستانداران وجود دارد و میلیون‌ها سال است که تنوع ژنتیکی را هدایت می‌کند.

در این مطالعه جدید، محققان دو عنصر Alu را در ژن «TBXT» یافتند که در شامپانزه‌های بی‌ دم وجود دارد اما در میمون‌های دم دار وجود ندارد. این عناصر در بخشی از ژن که پروتئین‌ها را کد گذاری می‌کند (اگزون‌ها) وجود ندارند، بلکه در اینترون‌ها قرار دارند. اینترون‌ها توالی‌های «دی‌ان‌ای» هستند که در کنار اگزون‌ها قرار دارند و به‌عنوان «ماده تاریک» ژنوم شناخته می‌شوند، زیرا از نظر تاریخی تصور می‌شد که هیچ عملکردی ندارند.

با این حال، در این مورد، زمانی که سلول‌ها از ژن «TBXT» برای تولید «آران‌ای» استفاده می‌کنند، ماهیت تکراری توالی‌های Alu باعث می‌شود که آنها به یکدیگر متصل شوند. این ساختار پیچیده همچنان از مولکول «آر‌ان‌ای» بزرگتر جدا می‌شود و با حمل یک اگزون کامل، کد نهایی و ساختار پروتئین حاصل را تغییر می‌دهند.

جف بوکه، نویسنده ارشد این مطالعه و مدیر «NYU Langone Health» گفت: «ما تجزیه و تحلیل‌های زیادی را در مورد ژن‌های دیگر که در به وجود آمدن دم دخیل هستند، انجام دادیم.

محققان می‌گویند که در سلول‌های انسانی نیز توالی‌های Alu در ژن «TBXT» وجود دارد و منجر به حذف اگزون‌ها می‌شوند.

کرک لومولر، پروفسور بوم شناسی و زیست شناسی تکاملی و ژنتیک انسانی از دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس در این باره می‌گوید :«تصور می‌شود که جهش‌هایی مانند این اغلب پیامدهای محدودی در تکامل دارند. اما این مطالعه نشان می‌دهند که چنین جهشی تاثیر عمیقی بر گونه ما داشته است».

آقای لومولر در ادامه افزود: «فکر کردن به این موضوع که چگونه بسیاری از جهش‌های پیچیده دیگر مانند این می‌توانند صفات مهمی را در طول تکامل انسان ایجاد کنند، بسیار شگفت‌انگیز است».

زیست‌شناسان حدس می‌زنند که از دست دادن دم به انسان اجازه داده است که بتواند روی دوپای خود راه برود.

آقای یانایی می‌گوید: «ما روی دو پا راه می‌رویم و در مسیر تکامل مغزمان بزرگ شده است و از فناوری استفاده می‌کنیم. همه اینها به واسطه یک عنصر که به درون ژن می‌پرد ایجاد شده است».

منبع: تابناک

کلیدواژه: مناجات شعبانیه انتخابات مجلس انتخابات مجلس خبرگان ژنتیکی اسکلت مناجات شعبانیه انتخابات مجلس انتخابات مجلس خبرگان دی ان ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۶۱۸۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آن چه علم به تازگی درباره قاعدگی زنان کشف کرده است

فرارو- سندرم پیش از قاعدگی هوس غذایی و اصطلاحا "آنفولانزای پریود". هر زنی که قاعدگی یا پریود را تجربه می‌کند می‌داند که این چرخه ماهیانه می‌تواند تاثیر عمیقی بر روی بدن و ذهن اش داشته باشد. با این وجود، محققان هنوز در حال بررسی این موضوع هستند که چگونه قاعدگی می‌تواند بر سلامت تاثیر بگذارد و در برخی افراد علائم بیماری را بدتر می‌کند؟

به گزارش فرارو به نقل از وُکس، در جریان مطالعه‌ای تازه انجام شده "ژاکلین راس" روانشناس و تیمی در دانشگاه ایلینوی شیکاگو از ۱۱۹ بیمار زن که در گذشته افکار خودکشی را تجربه کرده بودند خواستند تا احساسات خود را در طول یک دوره قاعدگی دنبال کنند. آنان دریافتند که برای بسیاری از بیماران افکار مرتبط با خودکشی در روز‌های قبل و در طول قاعدگی بدتر می‌شود. در آن روز‌ها احتمال بیش تری وجود داشت که بیماران بیش‌تر به خودکشی فکر کرده و بیش از سایر مواقع برنامه ریزی خود برای پایان دادن به زندگی شان را عملی می‌ساختند.

این نتایج ممکن است متاسفانه برای افرادی که مبتلا به افسردگی هستند غیر قابل تعجب به نظر برسد افرادی که سال‌ها افکارشان را با درمانگران به اشتراک می‌گذارند و در مورد چگونگی تاثیر دوره‌های قاعدگی بر علائم این موضوع صحبت می‌کنند. با این وجود، به دلیل زن ستیزی در حوزه علم و پزشکی این اثرات تا همین اواخر به به صورت سیستماتیک مورد مطالعه قرار نگرفته بود و اغلب بیماران مجبور می‌شدند تا نوسانات خلقی را که پزشکان نمی‌دانستند چگونه تشخیص داده یا درمان کنند را تحت کنترل قرار دهند.

در واقع، قاعدگی برای چندین دهه مورد مطالعه قرار نگرفته است و این موضوع باعث ایجاد یک خلاء عمده در دانش شده که در آن بیماران دچار درد یا خونریزی شدید سال‌ها منتظر تشخیص بوده اند. با این وجود، در سالیان اخیر دانشمندان بیش تری شروع به مطالعه فرآیند قاعدگی کرده‌اند تحقیقاتی که می‌تواند اطلاعات مهمی را در مورد سلامت انسان که به ناحق نادیده گرفته شده کشف کند.

قاعدگی می‌تواند بر علائم سلامت روان تاثیر بگذارد

"گتوری آیزنلوهر مول" روانشناس و از همکاران راس پس از آن که یکی از بیماران تحت درمان او بدتر شدن علائم را در دوره قاعدگی اش ذکر کرد ایده تحقیق در این باره در ذهن اش جرقه زد. او گفت: "من فکر کردم اگر شواهدی داشته باشیم که نشان دهد این امری رایج است شاید بتوانیم کاری در مورد آن انجام دهیم". ارتباط بین قاعدگی و سلامت روان در یک دهه گذشته  توجه بیشتری را به خود جلب کرده است. پزشکان مدت‌ها می‌دانستند که درصد کمی از افراد وضعیتی به نام  اختلال دیسفوریا (ناخوشی) پیش از قاعدگی (PMDD) را تجربه می‌کنند که با احساس شدید اضطراب، افسردگی یا تحریک پذیری در روز‌های منتهی به قاعدگی مشخص می‌شود. اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی در سال ۲۰۱۳ میلادی به راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی  (DSM)  اضافه شد و کارشناسان معتقدند ۳ تا ۸ درصد از افرادی که قاعدگی را تجربه می‌کنند به این عارضه مبتلا هستند.

با این وجود، راس و تیم همراه اش می‌خواستند بررسی کنند که آیا چرخه‌های قاعدگی بر سلامت روان افراد نیز تاثیر می‌گذارد یا خیر.  بنابراین، بیماران در مطالعه آنان مبتلا به اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی تشخیص داده نشدند و به جای آن بدین خطار انتخاب شدند، زیرا در ماه قبل از آن فکر کردن به خودکشی را گزارش کرده بودند. محققان از شرکت کنندگان خواستند تا علائمی مانند افسردگی، اضطراب و ناامیدی را هر روز از چرخه خود ثبت کنند. آنان هم چنین در مورد افکار خودکشی و برنامه ریزی برای خودکشی از شرکت کنندگان سوالاتی را پرسیدند. راس می‌گوید ایده پردازی در این باره شدیدتر بود و برنامه ریزی در روز‌های نزدیک به قاعدگی بیش‌تر می‌شد.

او می‌گوید: "آن چه جالب توجه بود این موضوع است که اگرچه ما افراد را برای اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی انتخاب نکردیم، اما مشاهده کردیم که اکثر شرکت کنندگانی که افکار خودکشی اخیر را گزارش کرده اند این گرایش در آنان وجود داشت که علائم بدتر را در روز‌های پیش و در طول آغاز قاعدگی تجربه کنند".

راس می‌گوید اکثر افراد علائم روانپزشکی عمده‌ای را در پاسخ به تغییرات هورمونی تجربه نمی‌کنند. با این وجود، نتایح تحقیقات نشان داده که افراد مبتلا به بیماری روانی زمینه‌ای از جمله ۶۰ درصد از زنان مبتلا به اختلالات افسردگی اغلب حین قاعدگی احساس بدتری دارند. نتیجه مطالعه راس که در نشریه امریکایی روانپزشکی منتشر شد نشان می‌دهد که درمانگران، روانپزشکان و متخصصان زنان و زایمان باید به بیماران اطلاعاتی در مورد چگونگی تأثیر قاعدگی بر علائم عاطفی به ویژه خودکشی ارائه دهند. بیماران هم چنین ممکن است از ترسیم علائم خود برای چند ماه سود ببرند تا ببینند آیا یک الگوی چرخه‌ای ظاهر می‌شود یا خیر.

آزمایشگاهی که راس در آن کار می‌کند به سرپرستی آیزنلوهر مول همچنین در حال مطالعه درمان‌های رفتاری و دارویی است که می‌تواند به افرادی که علائم شان با چرخه‌های قاعدگی شان مرتبط است از رفتار درمانی دیالکتیکی گرفته تا دارو‌های مسدود کننده هورمون کمک نماید.

محققان در حال مبارزه با انگ حول محور پریود یا قاعدگی هستند

یافته‌های تازه به دانش ما از حوزه‌ای از مطالعه می‌افزایند که هنوز با سکوت و نوعی انگ و ننگ قلمداد شدن مبارزه می‌کند. افراد مبتلا به اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی هنوز برای تشخیص بیماری تلاش می‌کنند. در جریان نتیجه نظرسنجی صورت گرفته در سال ۲۰۲۲ میلادی حدود ۴۰ درصد از بیماران دچار اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی گفته بودند که ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشت روانی آنان هیچ اطلاعاتی از این وضعیت نداشته اند. تأثیر قاعدگی بر سایر شرایط سلامت روان مانند افسردگی حتی ضعیف‌تر شناخته شده است. با این وجود، تحقیقات و گزارش‌های فزاینده  درباره نحوه عملکرد قاعدگی و بسیاری از راه‌های عمیقی که چرخه‌های قاعدگی مان می‌توانند از نظر روحی و جسمی بر ما تاثیر بگذارند موارد بیش تری را آشکار می‌سازند.

محققان هم چنین در حال بررسی این موضوع هستند که آیا قاعدگی می‌تواند در تشخیص زودهنگام شرایطی مانند فیبروم رحم، سرطان و آندومتریوز (نابجایی آستر رحم) کمک کننده باشد یا خیر. مطالعه قاعدگی که در آن رحم لایه داخلی خود را می‌ریزد و دوباره رشد می‌کند می‌تواند بینشی در مورد بهبود زخم ارائه دهد.

در دو سال گذشته محققان هم چنین آن چه که بسیاری از بیماران گزارش داده اند را مورد تایید قرار دادند این که واکسن‌های کووید – ۱۹ اثرات کوچک، اما قابل اندازه گیری بر چرخه‌های قاعدگی دارند. این یافته‌ها می‌توانند تولیدکنندگان واکسن را وادار کند تا اثرات محصولات خود را بر قاعدگی آزمایش کنند تا بیماران غافلگیر نشوند. کارشناسان می‌گویند که اثرات قاعدگی واکسن کووید موقتی است و بر باروری تاثیر نمی‌گذارد.

بخش عمده‌ای از ارتباط بین قاعدگی و سایر جنبه‌های سلامت جسمی و روانی برای سالیان متمادی دست کم در انظار عمومی مورد بحث و بررسی قرار نگرفت، زیرا دانشمندان و  پزشکان به سادگی آن‌ها را مطالعه نمی‌کردند. "آلیس لو کولیگان" متخصص اطفال در بیمارستان کودکان بوستون که قاعدگی را مطالعه کرده  می‌گوید:"وقتی صحبت از درک سلامت قاعدگی می‌شود ما در این حوزه بسیار عقب هستیم".

محققان در سال ۲۰۲۳ میلادی سرانجام یکی از نخستین مطالعات را برای آزمایش ظرفیت قاعدگی با استفاده از خون واقعی انجام دادند. با این وجود، مطالعاتی مانند کاری که راس انجام داده نشان می‌دهد که تحقیقات بالینی به تازگی آغاز به درک موضوعی کرده اند که بسیاری از افراد دچار عادت ماهانه آن را می‌دانستند: این فرآیند بخشی جدایی ناپذیر از عملکرد انسان است که اگر مایل به گوش دادن به آن باشید چیز‌های زیادی برای آموزش به ما دارد.

دیگر خبرها

  • حد کم کردن وزن چقدر است؟
  • چرا زنان بیشتر از مردان عمر می‌کنند؟
  • نمایشگاه کتاب کارناوال شادی است
  • نقشه ژنتیکی پرواز: پستانداران چگونه تکامل یافتند تا در هوا شناور بمانند؟
  • انسان‌تباران دنیسووا چه کسانی بودند؟ (+عکس)
  • اسلام هراسی پای شهردار مسلمان لندن را هم گرفت
  • آن چه علم به تازگی درباره قاعدگی زنان کشف کرده است
  • افزایش ۶ سال به طول عمر با این سبک زندگی
  • نسل بشر زودتر از تصور منقرض خواهد شد!
  • این ۴ نکته عمرتان را ۶ سال افزایش می‌دهد